Ik ben echt heel boos op jou!
Jeetje wat ben je boos en dat mag iedereen horen ook. Je woorden komen als vuur uit je mond: IK BEN ECHT HEEL BOOS OP JOU! Want waarom moet na het kijken van je favoriete film de tv uit en mag jij niet nog eventjes je tv marathon voortzetten door er je lievelingsprogramma achteraan te pakken. Vol boosheid en verdriet stort jij je op de bank. Op een manier zoals alleen kleuters dat kunnen.
Het lag op ’t puntje van mijn tong hoor! “Doe eens niet zo boos, je hebt al heel lang tv mogen kijken!” Maar ik weet dat ik op dit moment hoog en laag kan springen maar dat ik er nu, in het heetst van de strijd, niets mee bereik. Ik het zelfs alleen maar erger zal maken.
De emotie is te heftig om nog helder na te kunnen denken
Wanneer je kind heel erg boos is is hij op dat moment niet in staat om te leren. De hersenen maken een soort ‘kortsluiting’. Het gebied in de hersenen dat de emoties reguleert krijgt dan even minder zuurstof. Mopperen, je kind proberen te troosten, in gesprek gaan, het heeft op dat moment allemaal geen zin. Geef je kind de tijd om weer rustig te worden.
Ik bijt op mijn tong, adem in… adem uit.. loop naar je toe en benoem wat ik zie gebeuren. “Je zou eigenlijk heel graag nog even tv kijken hè? En nu dat niet mag ben je boos hè?” Met grote snikken kom je bij me. Je lijfje ontspant en langzaam verdwijnt je boosheid naar de achtergrond. Na de boosheid komt vaak het verdriet en is je kind weer op zoek naar verbinding en veiligheid. Soms door een knuffel of soms door alleen maar bij je in de buurt te zijn. Zie dit niet als een beloning, maar als het bieden van veiligheid. Wanneer je kind weer rustig is kun je het gedrag bespreekbaar maken.
Erkenning geven aan emoties
Je hoeft het niet te begrijpen: dat je kind z’n boterham vandaag in 4 stukken wil i.p.v. 2, dat de pasta saus naast de pasta moet in plaats van er bovenop, dat hij zijn zomerjas aan wil terwijl het hartje winter is en dat je kind daar zo’n enorm ding van kan maken. Je hoeft dus niet te snappen wat je kind voelt om zijn gevoel te kunnen erkennen. Door het gevoel te benoemen dat onder het gedrag of de woorden ligt zorg je ervoor dat je kind zich gehoord en gezien voelt. Hierdoor zal hij zich sneller ontspannen en rustig worden.
“Tears fall for a reason and they are your strength not weakness”
-Charlie Mackesy-
Gevoelens leren verwoorden
Vaak willen we een minder fijne emotie voor ons kind meteen oplossen. “Hè toch, ben je zo hard gevallen? Weet je wat we pakken een snoepje dan voel jij je vast snel weer beter.” Begrijpelijk, maar zo leert je kind niet om zijn gevoelens te verwoorden. Je zegt zelfs eigenlijk dat zijn gevoel er niet mag zijn. Terwijl ik zeker weet dat jij het als ouder ook super belangrijk vindt dat je kind leert om naar zijn gevoel te luisteren. Leert je kind dit niet, maakt hij er een gewoonte van om zijn gevoelens weg te stoppen, dan kan hij hier als volwassenen echt op vast lopen. Het gevoel van je kind erkennen is dus super belangrijk.
Lukt het mij altijd? Nee want ook ik ben soms moe, voel me niet altijd top of wat dacht je van haast tijdens de ochtendspits… Maar gelukkig geven onze kinderen ons genoeg oefenmateriaal om het een andere keer weer te proberen. Het is zeker de moeite waard!
Het onderwerp emoties neemt altijd een belangrijke plaats in binnen mijn trajecten. Zodat kinderen NU al leren hoe zij om kunnen gaan met hun emoties. Benieuwd wat ik voor jullie kan betekenen?
Wellicht vind je dit blog ook interessant:
-Wanneer thuis de bom ontploft.
